Stomatologia dzieci niepełnosprawnych, znieczulenie, podejście

Wizyta w gabinecie stomatologicznym dziecka niepełnosprawnego, które jest zwykle pacjentem niewspółpracującym z lekarzem, jest sytuacją trudną zarówno dla jednej, jak i dla drugiej strony. Ważne jest z perspektywy rodzica takiego dziecka, aby trafić do kliniki, w której lekarze stomatolodzy mają odpowiednie doświadczenie i podejście do pacjentów niepełnosprawnych. Jak realizowana jest opieka stomatologiczna w takim przypadku? Jakie techniki znieczulenia są stosowane, aby wizyta była owocna, a uzębienie kompleksowo zaleczone?

Wizyty adaptacyjne

Dzieci zarówno niepełnosprawne, jak i zdrowe, często boją się wizyt u lekarzy różnych specjalizacji, zwłaszcza jeśli wcześniej miały nieprzyjemne doświadczenia z tym związane, czyli na przykład miały zastrzyki czy badania związane z pobieraniem krwi.

Stomatologia dzieci niepełnosprawnych wymaga odpowiedniego podejścia. Ważne jest, aby podczas wizyty w gabinecie stomatologicznym nie odczuwały lęku i czuły się w nim w miarę swobodnie. W klinikach stomatologicznych dla dzieci często organizowane są wizyty adaptacyjne, które nie służą diagnostyce ani leczeniu zębów małych pacjentów, ale właśnie oswojeniu się z lekarzem stomatologiem, z fotelem dentystycznym, z używanymi narzędziami i sprzętami oraz całym personelem pracującym w gabinecie. Warto spróbować skorzystać z takiej wizyty, bo być może zmniejszy ona strach odczuwany przez dziecko i przy kolejnym spotkaniu ze stomatologiem będzie już ono spokojniejsze.

Jak leczyć stomatologicznie dzieci niepełnosprawne?

Najczęściej leczenie stomatologiczne dzieci niepełnosprawnych jest problematyczne – dla rodziców, małych pacjentów i stomatologów. Niemniej może być one prowadzone w trzech trybach:

• w stanie czuwania,
• po zastosowaniu środków uspokajających – w sedacji,
• w pełnej narkozie z intubacją.

W przypadku leczenia ?w stanie czuwania? stosowane jest znieczulenie komputerowe zęba. Służy do niego profesjonalne urządzenie The Wand, które zwiększa komfort pacjenta przy aplikacji środka znieczulającego, ponieważ mikroprocesor kontroluje tempo podawania tego środka.

Szacuje się, że około 40 proc. pacjentów niepełnosprawnych współpracuje z lekarzem w stopniu umożliwiającym leczenie zgodnie ze standardami, jakie obowiązują w stomatologii, ale jest też grupa 20 proc. niepełnosprawnych, którzy wymagają przy leczeniu sedacji lub znieczulenia ogólnego. W tej grupie najwięcej jest dzieci niepełnosprawnych.

Leczenie w znieczuleniu ogólnym

Często jedynym wyjściem w przypadku małych pacjentów niepełnosprawnych jest zastosowanie znieczulenia ogólnego, czyli narkozy, aby można było przeprowadzić pełną kontrolę uzębienia i dokonać niezbędnych zabiegów leczniczych lub profilaktycznych. Leczenie zębów u dzieci pod narkozą wymaga właściwego podejścia, wyposażenia gabinetu stomatologicznego i współpracy podejmowanej przez lekarzy różnych specjalizacji, w tym przede wszystkim anestezjologa, który czuwa nad pacjentem podczas wprowadzania w narkozę, w trakcie jej przebiegu i przy wybudzaniu ze znieczulenia ogólnego.